Gitmeseydin,
nefret ettigim bir filmi,
sirf sen seviyorsun diye izleyebilirdim seninle.
Gitmeseydin,
anne olabilirdin mesela
bana ''baba'' diyecek küçük bir kiza.
Gitmeseydin,
siir bana uzak bir köy olarak kalacakti hayatimda.

Gittin,
simdi izledigim bütün filmlerden nefret etmeye basladim.
Gittin,
evdeki bardaklari kirdim günbegün,
dudaklarinin degmisligi vardir diye.
Olur ya bir baskasini öpüyorsundur simdi belki de...
Gittin
bir kizim
ve sol elimde,
bas parmagimla oynayacagim bir yüzügüm yok.
Gittin
bana en uzak ama o adama en yakin köysün simdi.

Çerçi 13 - Oguz BAL

Sana bir şeyler söylüyorum, beni az ciddiye al. Koluna saat yap beni 1 saat ileri al. Bir şeyler içeriz belki, cappuccino, latte filan. 
Benim hukukla savaşım senin 10 da evde olmak zorunda kalmanla başladı. 
Baban ne adammış, sen ne güzelsin, kalemle çizilmiş gibi kaşların filan. 
Sordum 3 vesayitle geliniyormuş sizin oraya, iki otobüs, bir dolmuş adamın biri orta kapıdan bindi, akbili göndermeyince şoförle tartışmalar filan, ne olaylı şeymiş seni sevmek, saçlarını toplarmışsın, ülkeye barış gelirmiş filan..
Annem bunu duyarsa çok şaşırır ne farklı gözlerin var kahverengi filan. 
Kimsede aynından yok.
Söylüyorum ama anlamıyorsun, kimseye benzemiyorsun çünkü senin ağzın büyük kelimelerin, elmacık kelimelerin çok anasının gözü filan..

Dün gece bir şeyler ezberledim, sen uyurken söyleyecektim bir kaç yıl sonra filan.
Neyse ki çok enteresan şey gülüşün.
ağlayınca da çok güzelsin,
yağmurlar filan.

Ben kalkıp ocağı çaya koyayım, aşık diyecekler yoksa..
Ulan rezil oluruz filan.
öpesim gelir.
Her yerini yüzünün..
filan..

Mevsimlerin değiştiğini gördüğümden beri kızmıyorum kimseye. 
Her kışın sonundan mutlaka bahar geliyor bekleyince. Elimde olmayan ne varsa kabulleniyorum bu yüzden. 
Ve elimde olanlar için de sıkmıyorum avuçlarımı. Zorla yaşanmıyor bu hayat, her şey olacağına varıyor... 
Olacaksam, olacaksa, mutlaka bana gelecek. Ya da ben o'na gideceğim, biliyorum.

Bazı şeylerin önüne geçemiyor insan. Kabul etmek zorumuza gitse bile, bir yazgımız var işte. Seni tanımam gibi, seni ilk görüşte sevmiş olmam gibi... Her aklıma geldiğinde, kalbimin öldürmeyecek yerine bir kurşun sıkıp ortadan kaybolman gibi... Seni unutamamak gibi!
Önüne geçilmiyor işte. Kabulleniyorum seni sevmeyi.

Elimden tut istedim. Tut ve gidelim buralardan. 
Yarın tanışacakmış gibi yola çıkıp, yeniden başlayalım bazı şeylere. Konuşacak çok şeyimiz olsa bile susalım istedim biraz...
İstedim işte; her şeyden, kendimden, bildiğim her şeyden çok istedim seni doğru dürüst sevmeyi...
Ama dinlemedin! Ayaklarını bana karşı tutan şeyler, vazgeçemediklerine koşarak gitti hep. 
Gelecekten korktun, can acısından korktun, uykusuz kalmaktan korktun... Hep korktun yaşanacak şeylere.

Seni bana sorsalar nasıl anlatırdım diye düşündüm bu gece…
İliklerime kadar sana batmışken, nasıl dökebilirdim kelimeleri önlerine birer birer,
Acaba hangi cümleye layık bulup koyardım seni sözcüklerin arasına,
Ve anlatabilirdim onlara…
Öylesine kaybolmuşken derinliklerinde…
Ve öylesine kaybolmuşken ben sende,
Seni nasıl çıkarabilirdim dalgaların vurduğu kıyıya…
Hangi limana anlatabilirdim seni, limanım senken,
Hangi boş sığınakta yankılanabilirdi ismin,
Evim, sığınağım senken…
Sağanak yağmurlardan tek korunağım senken,
Hangi çatı altlarında dindirebilirdim o yaz yağmurlarını…
Üzerime yağan senken, ister miydim yağmurun durmasını…
Aslında belki her hareketimde seni kıpırdanıyorumdur bilmeden,
Bana sen dediklerinde gözlerimde dolan,
Sonra usulca yanaklarımdan akan yaşlarla seni ağlıyorumdur,
Ya da ne bileyim aklıma düştüğünde seni konuşuyorumdur
Boğazımda düğümlenen kelimelerle…
Gizliden gizliye…
Seni bana sorsalar anlatamazdım herhalde kimselere,
Belki de anlatmazdım,
Kimseler seni bilmesin diye…

"G.K"

Aklıma hep bu saatte geliyorsun. 
Bu saatte işte: 
Az önce, şimdi, biraz sonra... 
Hep bu saatte.

Bu yükü omzumdan al... Bir sabah, beni sesinle uyandır. 
Sesin kaplasın hüznümün içini.

Umudumu ezip geçti yüreğimin hüznü… masmavi hayallere kapattı yollarını koyu sessizliklere merhaba derken….
Şimdi ağır yükler bindi omuzlarıma taşıyabilir miyim bilmiyorum…
Gözlerim anlamsız bakarken bugüne bile yarınların hayalini kurabilir miyim?
Küçük bir çocuğun ürkek bakışlarıyla görüyorum hayatı
En güzeli düşünürken en kötüyü yaşayan gözlerle…
Yaşanamayanların hayal kırıklığı…
Yaşanmışların pişmanlığı…
Yaşanacakların korkusuyla…