Her defasında aynısı olacak diye bir şey yok. Bütün kadınların, adamların aynı olması mümkün değil. Ama korkmak diye bir şey var. Yürümeyi bırak, adım atmaktan çekinmek, göz temasının bütün dokunuşların başlangıcı olduğunu bilmek, bazı şeylerin birdenbire alışkanlığa dönmesi, bağlanmaktan korkmak diye bir şey var. Aklında yer etmiş bakışlara ihanet etme çekincesi var. Vazgeçilmez hiçbir şeyin olmadığını bilip yine de vazgeçilmez olmayı istemek var. Yine aynı şarkıyı başkasına verememek var.
Bi'de özlemek var... Özlemek... Özlemek... Her an O'nu özlemek var...

Hiç sevmedim, kimseyi senin kadar..
Yüreğim yanmadı, hiç bukadar ...